Waitomo

Tijdens onze vele reizen hebben we al verschillende keren speciale dieren gezien.  Walvissen in Canada, the Big Five in Zuid Afrika, de flora en fauna van Zuid Amerika, maar vandaag hebben we een uitstap gedaan speciaal in het teken van een super klein beestje namelijk de glowworm.  Niet te verwarren met de gloeiwormen die vroeger bij ons nogal eens te zien waren.  De glowworm is de made van een mugachtig insect.  Hij leeft tegen de wanden in grotten en ze gaan bekijken is werkelijk een magisch spektakel.

Waitomo is één van de bekendste plaatsen in Nieuw Zeeland waar deze beestjes gaan bekijken een toeristische attractie is.

In de bekendste grotten komen tot 900 tot 2000 bezoekers per dag. Wij zijn op stap gegaan met een privé gids in een grot die nog steeds in privé handen is.  De eigenaar van de grot ontdekte dat deze grot onder zijn eigendom lag toen er toevallig één van zijn koeien in een sinkhole viel (een sinkhole is een ingestorte grot, boeren vinden sinkhols op hun eigendom niet leuk omdat dieren er nogal eens insukkelen en er nooit meer uitgeraken….De buurt hier staat vol van zulke gaten, nu zijn die allemaal omheind zodat er gen koeien of schapen meer kunnen invallen). Er komen maximum 30 bezoekers per dag dus je kan zo wel denken dat dit veel minder toeristisch uitgebuit is en veel puurder. Maar de eigenaar kan nu lekker rentenieren, hij heeft zijn 323 hectaren grond verkocht en bezit nu nog enkel de weg naar de grotten en de grotten.  Van het geld dat hij aan de bezoekers verdient leeft hij nu goed.

Waitomo is een plaatsje waar in totaal 42 mensen wonen.  Allemaal leven ze op één of andere manier van het toerisme aan de grotten.

Onze gids bracht ons met een busje 20 minuten buiten Waitomo.  We wandelden de grot binnen en bleven eerst in het begin even staan om onze ogen aan het pikkedonker te laten wennen.  Eerst zie je niks, daarna zie je al je hand voor je ogen, daarna zie je de glowworms en nog iets later zie je hun reflectie in het water.  Het is echt sprookjesachtig.  We liepen een heel stuk door de grot, daarna gingen we met een bootje verder tot aan een ondergrondse waterval.  Heel indrukwekkend.  

Webdraadjes waarin de glowworms insecten vangen

Na deze grot bezochten we nog een andere grot met vooral stalachtieten en stalachmieten en ook met een sinkhole dat je van onder uit kon bekijken.  Er lagen ook resten van uitgestorven vogels zoals de Moa een struisvogelachtige vogel die hier vroeger leefde maar die volledig uitgeroeid werd door de Maori.

Geraamte uitgestorven Mao

Na onze tocht reden we verder naar Rotorua zo’n 120 km verder waar we de volgende 3 dagen een hotelkamer hebben.

De stad hebben we nog niet bezocht we zijn alleen op zoek gegaan naar eten en moeten vaststellen dat het hier qua eetgelegenheden mager is.  Ofwel zijn het Indische of andere Aziatische restaurants ofwel Fast Food zaken of veredelde Fast Food zaken.  Nu net datgene dat wij niet zoeken.  We zijn dan in een buffetrestaurant beland maar daar was het eten echt niet denderend eerder smaakloos.  Morgen eens zien of we echt niks beters vinden….

Aotearoa

Aoteroa is de Maori naam voor Nieuw Zeeland.

We zijn er dus eindelijk geraakt na 2 dagen reizen.  Deze voormiddag om 11 uur plaatselijke tijd landden we in Auckland. De klok werd gelijk nog eens 5 uur vooruit gezet in plaats van 4 omdat hier vanaf vandaag het zomeruur begint.  Hebben we natuurlijk geluk want zodoende is er elke dag weer een uurtje langer daglicht en dus meer tijd om vanalles te doen.

De douanecontrole verliep zeer vlot (zeker als je controles zoals in de US kent).  Daarna de huurwagen opgepikt voor de komende 6 dagen en onze rit naar Hamilton kon beginnen.

’t Was wel weer eerst efkes wennen want het is hier links rijden.  Vooral grappig aan ronde punten waar je precies langs de verkeerde richting erop rijdt….

Na 113 km waarvan 97 rechtdoor kwamen we aan in Hamilton waarvan we eigenlijk verwacht hadden dat het een nogal grote stad ging zijn, maar ’t is een groot dorp met een deftige hoofdstraat en redelijk veel kantoorgebouwen.

Tegenover ons Motel is er een supermarkt die 7 dagen op 7 open is dus dat viel mee want we hebben een keukentje en zodoende kunnen we morgen vroeg zelf ontbijt maken en broodjes klaarmaken voor overdag.

Verder hebben we niet veel gedaan vandaag,  Guido is nog efkes de eerste geocache van Nieuw Zeeland gaan loggen hier in de buurt.  Iets gaan drinken en gaan eten in het centrum en dan weer terug.  Vandaag zal het niet laat worden we komen nog een beetje slaap te kort en morgenvroeg vliegen we er gelijk in : opstaan om 7 uur want om 10 worden we verwacht in Waitomo.

Singapore : Changi Airport

Vannacht om 23.15 Belgische tijd kwamen we aan in Singapore.  Op dat moment was het hier 5.15 zaterdag morgen.  Daar we tot vanavond 20.50 moeten wachten op onze vlucht naar Auckland hebben we hier op de luchthaven een hotelkamer genomen voor 12 uur.  Je boekt hier een kamer per blok van 6 uur.  Voordeel is dat je lekker kan slapen, douchke kan nemen en kan relaxen in voorbereiding op het tweede deel van de reis dat toch ook nog bijna 10 uur zal duren.

Gevolg van het tijdsverschil is dat we geslapen hebben tot 14.00u….

We hadden eigenlijk een piepkleine kamer verwacht maar het is een hele grote kamer met grote badkamer en een inloopdouche waar je met 10 man in kan (als ’t zou moeten)

Deze luchthaven is enorm groot en heel modern.  Er is vanalles te zien en te doen en eigenlijk verveel je je nooit.  Er is een cinema (gratis) er is een volledig wandelpad langs verschillende tuinen (koivijvers, palmtuin enz.) Wij zijn naar de vlindertuin geweest.  Er zitten daar prachtige exemplaren echt de moeite om dat hier op een luchthaven te zien!

Dit is maar een korte blogbijdrage maar zo blijven jullie toch een beetje op de hoogte.

Nu is het stillekesaan tijd om iets te gaan eten en drinken.

Eerst natuurlijk een aperitiefje.  Singapore Sling is blijkbaar een lekkere cocktail van hier.  Daarna ons hartje ophalen in de Aziatische gastronomie.

Daarna wordt het tijd om verder te vliegen naar Auckland.

We tellen af......

Het nieuwe schooljaar is begonnen, de zomer loopt op zijn eind, dus is het tijd voor ons om andere oorden op te zoeken en nog eens een deel van de wereld te gaan verkennen.

Na ons Azië avontuur in Vietnam en Cambodja van vorig jaar vonden we dat het nog eens tijd was een echte roadtrip te doen en hiervoor hebben we gekozen voor Nieuw Zeeland. 

New Zealand staat al lang op ons verlanglijstje van te bezoeken landen, maar de afstand /reistijd heeft ons altijd een beetje tegen gehouden.

Nu denken we de ideale combinatie gevonden te hebben door zowel op onze heen als onze terugreis een sleep-over in Singapore in te lassen. 

Sinds jaren heeft Guido een vriend in New Zealand.  Vroeger hebben ze samen Europa doorkruist toen Alistair voor langere tijd hier was.  Enkele jaren geleden bezocht hij ons tijdens weer eens een reisje door Europa samen met zijn toenmalige vrouw .

Jarenlang heeft Alistair ons gevraagd toch eens naar New Zealand te komen maar we stelden het altijd maar uit wegens bovenvermelde reden.

Ergens eind december 2012 beslisten we dan toch ons ticket te boeken en als nieuwjaarsverrassing aan Alistair te laten weten dat we langs kwamen.

7 januari vinden we een brief van Alistair in de brievenbus, maar hij werd ons niet geschreven door Alistair zelf maar door zijn vrouw (een andere dan die die ons enkele jaren eerder bezocht, haar kennen we dus eigenlijk helemaal niet).  Zij deelde ons mede dat haar man sinds 23 december vermist was.  Hij was op trektocht in het Abel Tasmanpark nabij Mount Owen .  Op Kerstavond hadden ze afgesproken in een hotel in Nelson, maar daar is hij nooit verschenen. 

Tot 2 januari is er met man en macht naar hem gezocht, toen werd het weer te slecht om nog helicopters in de lucht te houden.

Een bezoekje aan Alistair zit er dus niet meer in maar ik weet zeker dat we tijdens onze reis veel aan hem gaan denken….