Baldwin
Street in Dunedin is de steilste straat ter wereld. De straat is maar 325 m lang maar heeft een
helling van 19%.
We
zijn deze morgen dan ook eerst eens gaan zien naar deze straat. Guido is naar boven gelopen (gekropen, gesloft…)
ik heb intussen een beetje gepraat met twee poezen van daar in de buurt die
dringend een beetje aandacht nodig hadden.
Baldwin Street 19% steiging |
Best
wel pittig zo’n helling voor je deur, ik denk dat de mensen die daar wonen wel
een goede conditie moeten hebben, anders kunnen ze hun deur niet uit…..
Vanuit
Dunedin volgen we de Oostkust. Onze
eerste stop was Shag Point waar we zeehonden en pinguïns konden zien. Helaas maar 2 zeehonden en 0 pinguïns
gespot. Wel honderden meeuwen die aan de
rotsen broedden. Maar het was een mooie
omgeving dus een bezoekje zeker waard.
Volgende
stop Moeraki Boulders.
Het zijn ronde stenen bollen van meer dan een meter hoog die op het strand liggen. De bollen zijn echt rond als een bal, keiraar hoe een steen zo rond kan zijn. Als de stenen openbarsten vallen ze uiteen, de binnenkant is van een geel gesteente de buitenkant is zwartgrijs. Voor we er waren moesten we langs het strand er naartoe wandelen. Op het zand ging dat goed, maar de rotsen waren nogal glibberig en dat is niet zo ideaal voor een onhandige eend als ik….Maar weer was het een mooie wandeling en een uniek iets dat we bezochten. Eén nadeeltje, het was vloed of opkomende zee en daardoor waren de bollen gedeeltelijk in de zee, bij eb zouden ze allemaal mooier zichtbaar geweest zijn.
Moeraki Boulders |
Het zijn ronde stenen bollen van meer dan een meter hoog die op het strand liggen. De bollen zijn echt rond als een bal, keiraar hoe een steen zo rond kan zijn. Als de stenen openbarsten vallen ze uiteen, de binnenkant is van een geel gesteente de buitenkant is zwartgrijs. Voor we er waren moesten we langs het strand er naartoe wandelen. Op het zand ging dat goed, maar de rotsen waren nogal glibberig en dat is niet zo ideaal voor een onhandige eend als ik….Maar weer was het een mooie wandeling en een uniek iets dat we bezochten. Eén nadeeltje, het was vloed of opkomende zee en daardoor waren de bollen gedeeltelijk in de zee, bij eb zouden ze allemaal mooier zichtbaar geweest zijn.
Het
was een drukke dag met allerlei dingen te bezoeken, het ging verder naar
Oamaru. Een heel landelijke weg waar we
geen enkele ander wagen tegenkwamen liep langs de zee naar dit stadje. Dit was een verrassing. We hadden een klein dorpje verwacht zoals er
zoveel zijn, maar Oamaru is een echt leuk stadje met immens bombastische gebouwen
uit eind 19de eeuw toen Oamaru een bloeiende havenstad was. Er is zelfs een Operagebouw.
Nabij
Oamaru zijn 2 pinguïn collonies, eentje van de blauwe pinguïn, de kleinste
pinguïn, hij is slechts 30 cm groot en de Yellow eyed pinguïn, 65 cm groot en
5-6 kg. We hebben enkel een paar
broedende blauwe pinguïns gezien in een soort reservaat; de rest was op
zee.
Ze komen enkel tegen de avond terug aan land maar we hadden geen tijd om daarop te wachten want we hadden nog 250 km te doen tot Christchurch en de dag begon al op te schieten.
Ze komen enkel tegen de avond terug aan land maar we hadden geen tijd om daarop te wachten want we hadden nog 250 km te doen tot Christchurch en de dag begon al op te schieten.
Iets
voor 6 uur kwamen we in ons hotelletje in Christchurch aan. Gelukkig moesten we niet meer zoeken daar we
hier afgelopen maandag ook al waren. Het
was een mooie en vermoeiende dag. Het
was prachtig weer, dus dat viel mee alhoewel er hier al enkele dagen heel
slecht weer voorspeld wordt. Hopelijk
blijven ze nog effen fout met hun voorspellingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten