Vandaag
staat de walvissentocht op het programma, maar het is stormachtig. Vraag is dus of de tocht doorgaat of niet…
Om
10 uur gingen we naar het kantoor waar we ons moesten aanmelden en ja hoor de
tocht gaat door, maar er staat op het bord ‘seasickness warning’ Na ja, ik had wel pilleke gepakt, maar shitty
me heeft toch afgehaakt…. Ik heb enkele
rustige uurtjes (3) doorgebracht in onze bungalow terwijl Guido op zee
dobberde. De wind stond nogal stormachtig maar de golven vielen op zich best mee.
In eerste instantie ging de boot naar een locatie waar de walvissen meestal rondhangen
en het geluk zat mee want er was er inderdaad eentje die net lucht kwam
scheppen tussen twee duiken door. Een gemiddelde duik van een walvis duurt
ongeveer 45 minuten en daarna komt hij
vijf minuutjes naar boven om adem te halen voor de volgende duik. De walvis
liet zich rustig langs alle kanten bekijken om na enige tijd rustig en zwierig
met zijn prachtige staartvin boven water weer naar onder naar een diepte van ca
1000 meter te begeven. Prachtig zicht ! De zoektocht naar de volgende ging
verder maar er was alleen nog een groep dolfijnen die zich liet zien. Na een
goed half uur ging de boot terug naar onze walvis en warempel kwam die even
later weer boven water voor een tweede fotosessie. Het sterke wind was intussen
nog veel erger geworden en toen de walvis opnieuw naar beneden vertrok (weer
met de staartvin boven water) was het tijd om terug aan land te gaan, alle
verdere tochten van de dag werden daarna afgelast wegens het te zware weer.
Het
weer was nochtans eigenlijk helemaal niet slecht, het was stalend blauwe hemel
en warm en de wind was ook warm. Later
op de dag werd de wind nog feller en kwamen er ook donkere wolken. Er waren windsnelheden tot 120 km per uur.
Hier
viel het nog mee, in Christchurch waren
bomen ontworteld en was er veel andere schade. De luchthaven van Wellington
werd ok gesloten omdat het vliegen ook te gevaarlijk geworden was. Men raadde de mensen aan om thuis te blijven
tenzij het echt nodig was zich te verplaatsen.
De lente vakantie – die net vandaag voorbij was – werd gelijk met een
dag verlengd wegens het slechte weer.
Namiddag
hebben we door het slechte weer niet veel meer kunnen doen. We wilden een zeegrot gaan bezoeken, die was
natuurlijk gesloten. Door de vele regen
waren er rotsblokken naar beneden gevallen.
De
zeehonden hier aan de rand van het stadje hebben we wel gaan bekijken. Eerst was er hier enkel een parking langs de
kust, maar de zeehonden vinden het hier zo leuk dat ze aan de rand van de
parking aan de banken komen liggen waar de mensen ook zijn. Ze liggen echt vlak voor je voeten, zijn heel
gemoedelijk maar laten zich niet storen.
Iets verderop is er een vijver met eenden en ganzen en daar dompelen de
jonge zeehondjes in rond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten