woensdag 16 oktober 2013

Van Wellington naar Napier




Wellington is de hoofdstad van Nieuw Zeeland, we hadden dus eigenlijk vanmorgen een redelijk drukke ochtendspits verwacht daar we reeds om half negen op weg waren, maar het viel heel goed mee, we reden vlotjes de stad uit.
Via Highway 2 reden we naar Napier zo’n 360 km verderop.
Wat we ondertussen moeten vaststellen is dat rondreizen in Nieuw Zeeland nooit saai is.  De landschappen zijn altijd mooi en afwisselend, de wegen zijn goed en het is overal rustig rijden.
Wat ons vandaag op onze rit het meeste opviel, was de stormschade van de storm van twee dagen geleden.  Wellington kreeg toen de zwaarste storm ooit over zich heen (wij misten die net omdat we toen in Kaikoura zaten waar het ook wel hard waaide, maar nog lang niet zo erg als in Wellington).
Op vele plaatsen was men bomen aan ’t ruimen die nog heel of gedeeltelijk op de weg lagen, stukken weg waren afgesloten of afgezet omdat er door de regen stukken weggespoeld waren enz…We reden langs een kronkelende bergweg en waren blij dat we deze route niet moesten doen toen het zo hard waaide.
We kwamen langs Dannevirke een stadje gesticht door Denen, grappig want er zijn daar binnenkort Vikingfeesten.
Dan reden we naar het dorpje met de langste plaatsnaam ter wereld  (en nu mogen jullie die naam ook hardop lezen) Taumatawhakatangihangakoauauotamateapokaiwhenuakitanatahu.  Het is de naam die Māori geven aan een heuvel van 305 meter hoog. De naam betekent “De berg waar Tamatea, de man met de grote knieën, de bergbeklimmer, de land-verslinder die over de wereld reist, die met zijn neus fluit speelde voor zijn geliefde”.
(Klik op de foto om hem groter te zien)


Aangekomen in Napier was de dag alweer een stuk opgeschoten.  Het enige wat we vandaag nog gedaan hebben is een bezoek gebracht aan Oppossum World.
Een Oppossum is een schattig buideldiertje (nachtdiertjes) dat hier leeft, maar dat we tot nu toe alleen nog maar gezien hadden als straatpizza (platgereden dus).
Ze worden hier ook wel New Zealands little speedbumpers genoemd omdat eigenlijk niemand zich inhoud om zo eentje dood te rijden.  Het is hier een pest en ze worden met man en macht uitgeroeid.  Van hun pelsjes worden bontkragen enzo gemaakt.
Waarom zijn ze een pest?  Ze zijn niet inheems en ze hebben geen natuurlijke vijanden, ze zijn alleen de vijand van alles wat hier leeft zoals de kiwi, de weka en andere grondvogels.
Als men de opposums niet zou bestrijden zou Nieuw Zeeland er binnen een aantal jaren uitzien als Nevada (zegt men hier…)
Intussen was het 5 uur geworden en het is raar maar waar, we zijn dat nu al in elke stad tegen gekomen, om ten laatste 5 uur valt alles hier stil.  Winkels sluiten tussen 4 en 5 ten laatste, koffiezaken gaan toe, toeristische bezienswaardigheden sluiten zelfs nog vroeger, wij komen dus meestal te laat aan in een stad om die dag zelf nog veel te doen.
Om vijf na vijf is een winkelstraat hier zo verlaten alsof er nooit leven geweest is, echt wel raar.
Het enige dat ons nog over bleef om te doen alvorens iets te gaan eten, was een pintje drinken in de enige kroeg van de stad, een Ierse Pub.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten